Lily and the Moon

O serii

Rok 2050. Po nieudanym eksperymencie w laboratorium na terenie Republiki Federalnej Niemiec dochodzi do tragedii, w wyniku której flora zyskuje własne życie, świadomość i wolę.

Rośliny zmutowały, zaczęły porastać miasta, ograniczać ludziom dostęp do słońca i wody. Ci, którzy dotychczas zajmowali się nimi, zostali przegonieni. Drzewa nie dały się ścinać, w zamian wysyłały zwierzęta, by te atakowały ludzi. Ci, którzy przeżyli, zaczęli się zmieniać w dość niepokojący sposób...

Zielona Zaraza, jak później nazwano wybuch i idące za nim wydarzenia, wpłynęła nie tylko na rośliny, ale też ludzi. Ich DNA zmutowało, łącząc się z genami roślin. Nową rasę nazwano Syndyro, a jej przedstawicieli podzielono na kilka Generacji, w zależności od siły i możliwości kontaktu z florą. Przy ich narodzinach wydzielał się specyficzny zapach reprezentujący daną roślinę. Mogli porozumiewać się z roślinami, a nawet przywoływać je – pod ich wodzą były również zwierzęta, które żywiły się danymi roślinami. Umiejętność tę nazwano Zielonymi Dłońmi.

W XXIII wieku Europa Centralna stała się kolebką nowej cywilizacji. To w niej, ponad 200 lat po wybuchu, dumnie stanęły mury metropolii Jorden, która stała się inspiracją dla innych wielkich obszarów, takich jak Vand czy Bjerg.

Poza Syndyro chcącymi ocalić ludzkość, pojawili się również ci, którzy nie akceptowali „zwykłości” (ludzi bez Zielonych Dłoni) ani człowieczeństwa w ogóle. Byli to tak zwani Truciciele. Posiadali oni zdolność komunikowania się z trującymi roślinami oraz groźnymi zwierzętami, zatruwania środowiska tak, by pozbyć się ludzi, którzy im nie odpowiadali.

Aby ochronić post-apokaliptyczny żywot przed niebezpieczeństwem płynącym ze strony roślin, zwierząt i zwolenników zagłady, powołano specjalną frakcję Ogrodników – Syndyro obdarzonych Zielonymi Dłońmi, którzy stanęli po stronie dobra. Od tamtej pory siły Ogrodników oraz Trucicieli wciąż się spierają.

Aby ułatwić życie mieszkańcom, laboranci BioLabu stworzyli BIO-identyfikator, specjalny smartwatch służący do identyfikacji flory. Pomaga on zarówno Syndyro, jak i zwykłym ludziom.

Lily and the Moon

BIO-identyfikator

BIOIDENTYFIKATOR (BI) – aplikacja, która pozwala użytkownikom na komunikację z daną rośliną (w przypadku Syndyro) lub na rozpoznanie jej (w przypadku ludzi). Stworzona przez naukowca BioLabu.

Aplikacja jest na bieżąco aktualizowana i porównywana z posiadanymi przez naukowców danymi dotyczącymi wciąż mutujących gatunków.

Syndyro:

BI jest opaską, którą użytkownik zakłada na jeden z nadgarstków. Następnie aplikacja łączy się z jego DNA. Pozwala to na rozpoznanie gatunku, do jakiego przynależy dany osobnik. Posiadacze Zielonych Dłoni potrafią połączyć się ze swoim gatunkiem rośliny dzięki kontaktowi z przyrodą (stojąc na ziemi lub dotykając istoty żywej, jaką jest dana roślina), nie muszą do tego celu korzystać z BI. Są jednak zobowiązani do tego przez rząd, by naukowcy mogli aktualizować aplikację i pomagać zwykłym obywatelom.

Zwykli ludzie:

BI-band pomaga im w rozpoznaniu danej rośliny i ostrzega przed możliwym niebezpieczeństwem z ich strony.

Właściwości BIO-identyfikatora:

rozpoznaje 50 000+ istniejących gatunków;
ma wgrane wciąż uaktualniane mapy i zaznaczone na nich miejsca, w których rośnie dany gatunek (użytkownicy mogą dodawać zdjęcia lub punkty na mapie, następnie są one sprawdzane przez Ogrodników lub wybranych posiadaczy Zielonych Dłoni / naukowców i aktualizowane);
posiada aktualne opisy: toksyczność (lub nie) rośliny; jej przynależność do danego gatunku; charakterystykę i najistotniejsze fakty; informacje o użytkowaniu (jadalność owoców, etc);
zawiera rozbudowaną księgę klasyfikacji;
informacje dotyczące potrzeb rośliny: podatność na choroby, pestycydy, etc.;
pozwala na diagnozę choroby danej rośliny (w przypadku Zielonych Dłoni posiada możliwość diagnozy choroby i podaje możliwości jej wyleczenia);
zawiera informacje dla alergików;
najczęściej zadawane pytania użytkowników i niemal natychmiastowe odpowiedzi Ogrodników (ew. wykwalifikowanych naukowców); kontakt ze stacjami badawczymi;

Dodatkowo aplikacja połączona jest z lokalną (dla każdego okręgu) stacją meteorologiczną, która ostrzega mieszkańców przed zmieniającymi się warunkami pogodowymi – między innymi przed rozmaitymi opadami, które działają różnie - zarówno na ludzi jak i na rośliny. W przypadku roślin doprowadzają do ich częściowej mutacji (również w przypadku ludzi o ZD). W przypadku zwyczajnych obywateli – pogarszają ich stan zdrowia. (Posiadacze Zielonych Dłoni również są na to narażeni, jednak mogą szybciej się regenerować).

Aplikacja nie gwarantuje 100% pewności (dotyczy to zarówno rozpoznania rośliny jak i zapowiedzi pogodowych), jej adekwatność waha się między 90-95%, czyli standardowym prawdopodobieństwem błędu.

Aplikacja jest aktualizowana dzięki danym zbieranym przez naukowców BioLabu oraz współpracy z posiadaczami Zielonych Dłoni – ich kontakt z naturą pozwala na komunikację z roślinami, rozpoznanie ich potrzeb, etc.

Generacje

Grupy społeczne

Świat po Zielonej Zarazie zamieszkują głównie Syndyro, chociaż można spotkać w nim również i ludzi, homo sapiens, którzy nie zostali poddani mutacji genetycznej i zachowali typowo człowiecze geny.

Syndyro (od greckiego "myrodikό", czyli zioło i "syndéo", czyli połączyć) - nazwa nowej rasy rodzaju homo sapiens, osobnicy tej nacji mają geny zarówno ludzkie, jak i roślinne.

Syndyro walczących ze sobą można podzielić na dwie frakcje - Ogrodników oraz Trucicieli.

Ogrodnicy - Syndyro, którzy pozostają w kontakcie z roślinami uważanymi za nieszkodliwe lub lecznicze, takie jak zioła. Jednostki te ukończyły specjalne szkoły, które przygotowywały ich do życia w społeczności Syndyro, a także do walki z Trucicielami.

Truciciele - złoczyńcy i buntownicy, odrzuceni przez społeczeństwo renegaci, pod których kontrolą znajdują się rośliny uważane za toksyczne lub szkodliwe. Zamieszkują tereny tak zwanych Podziemi. Większość z nich używa pseudonimów, ich prawdziwe imiona nie są znane opinii publicznej.

Znachorzy, zielarze - współcześni medycy, Syndyro znający się na medycynie.

Ludzie - jednostki, które nie zmutowały. Część z nich należy do frakcji Sadowników, strażników porządku społecznego.

Jednostki neutralne - ludzie unikający konfliktów zbrojnych, jak i Syndyro, którzy nie wykorzystują swoich Zielonych Dłoni w żadnym celu.

W świecie Syndyro znane są cztery generacje oznaczające poziom połączenia istoty z roślinami.

Generacja I: Są to istoty całkowicie owładnięte przez rośliny, które zrosły się z nimi (wtopili) po wybuchu i zostali roślinami za życia, tracąc wolną wolę i poczucie własnego „Ja” jako istoty ludzkie. Nie przypominają już ludzi prawie wcale. Tym, co odróżnia ich od 100% roślin jest możliwość komunikowania się z członkami następnych generacji telepatycznie. To Pierwsza Generacja rozsiała się po świecie, doprowadzając do dalszego krzyżowania się człowieka z rośliną (tak zwana Zielona Zaraza). Jedynym, co może zabić pierwszą generację jest odcięcie takiego Syndyrona od wody, pożywienia i światła (słońca), by nie mógł on przeprowadzić procesu fotosyntezy.

Generacja II: To ci, których najsilniejsi przodkowie zdołali przeżyć Zieloną Zarazę bez mutacji w roślinę, przez co ich DNA zmutowało tylko częściowo. Posiadają wolną wolę i wyglądają jak ludzie, aczkolwiek przejęli fenotyp od roślin – kolory oczu, włosów, wybór klimatu, etc. Potrafią porozumieć się z Pierwszą Generacją i kontrolować ją z zewnątrz. Większość Ogrodników pochodzi z Drugiej Generacji, co oznacza, że potrafią kontrolować rośliny z zewnątrz (porozumienie telepatyczne), przez co zachęcają swoje gatunki do współpracy.

Generacja III: Syndyro Trzeciej Generacji wyglądają jak ludzie, jednak częściej przybierają wygląd roślin (rosnące lub zmieniające się włosy, fragmenty ich ciał są powiązane z kwiatami, etc.) i są bardziej zależni od zmian klimatycznych. Są odpowiedzialni za kontrolę z wewnątrz - na pierwszy rzut oka ich dary nie przypominają umiejętności związanych z kontrolowaniem kwiatów, ale przejawiają właściwości przypisane swojej roślinie.

Generacja IV: Takie osobniki potrafią kontrolować rośliny spoza swojego gatunku poprzez telepatyczne połączenie z tak zwanym Syndyronem Zero, pierwowzorem współczesnych Syndyro. Do tej pory świat nie poznał żadnego następcy. Przez lata podejmowano próby stworzenia odpowiednika Syndyrona Zero (jednak, jak się okazało, był to niezwykle bolesny proces i wielu osobników poprzednich generacji poniosło w związku z tym śmierć, dlatego współcześni naukowcy – ci moralni – zaprzestali tych badań).